Enkele interessante links:

• http://www.zebrart.be/
• http://www.art-niva.be/
• http://mixed-media-dko.blogspot.com/
• http://iconsart.blogspot.com/
• http://sergvandreef.deviantart.com/
• http://www.kunstopstraat.be
• http://www.geekster.be/god-los-sergei-andreev-interview/
• http://www.kunst-antiek-design-gent.be/
• http://www.nieuwsblad.be/cnt/blmwi_03070475
• https://www.nieuwsblad.be/cnt/blddi_20130725_008?pid=2644657

Sergei Andreev - Een gevlucht kunstenaar vertelt

Onzekerheid is troef in de kunstenaarswereld. Een vast inkomen en klinkende naambekendheid is slechts weinigen gegeven. Voor gevluchte kunstenaars is deze realiteit niet zelden nog hachelijker. Vaste voet aan de grond krijgen in de reguliere culturele sector in Vlaanderen is vaak een torenhoge uitdaging. ZebrArt, een initiatief van Vluchtelingenwerk Vlaanderen dat gerugsteund wordt door tal van culturele partners en de overheid, tracht daar sinds 2007 verandering in te brengen. Een rijkelijk gevulde online databank, waar gevluchte kunstenaars hun creaties kunnen voorstellen aan de kunstminnende medemens, plaatst hen in de kijker. Verrekijkers snuisterde door de kleurrijke portfolio’s en belandde op de koffie bij beeldend kunstenaar Sergei Andreev.

Gefnuikte sportieve ambities

“Hoewel ik altijd creatief bezig was, had ik aanvankelijk geen grootse artistieke plannen,” zo vertelt Sergei. In het Russische Orenburg, een stad net op de grens met Kazakstan, timmerde hij daarentegen ambitieus aan een sportieve carrière. “Ik studeerde aan de sportschool en mijn leven draaide integraal rond sport –voornamelijk zwemmen en langlaufen. Ik trainde minstens drie keer per dag, nam deel aan sportkampen en elk weekend was er een wedstrijd.” Gezondheidsproblemen strooiden evenwel roet in het eten en hij moest de droom van een professionele sportcarrière opbergen. Hij studeerde af als leraar lichamelijke opvoeding in 1988 en werkte een aantal jaren als sportleraar. “Een psychologisch en fysiek moeilijke periode,” aldus Sergei. “Ik twijfelde heel sterk of ik wel de juiste keuze had gemaakt en begon mijn leefwereld in vraag te stellen. Ook al omdat ik naar grote steden als Sint-Petersburg en Moskou was getrokken bij het begin van de Perestrojka.” Terwijl de staatkundige en economische hervormingen van Gorbatsjov vanaf het midden van de jaren 1980 amper doordrongen tot Sergei’s provinciestadje in de Oeral, ontplofte het volgens hem in die steden zowat in die periode. “Ik kwam er in contact met mensen uit de kunstwereld en muzikanten en zij hielden er een heel andere visie op na dan de chauvinistische propaganda die ik kende uit mijn vertrouwde sportwereld.”

Religie, westerse iconen en erotiek

Na de implosie van de Sovjet-Unie in 1991 zag Sergei het kapitalisme met rasse schreden opgang maken. “Er kwam een hele nieuwe generatie die ernaar streefde zo snel mogelijk geld te verdienen en tal van mijn vrienden uit de sportwereld gingen het criminele pad op. Ik besloot mijn schildertalent te gebruiken om weer te geven wat kantelde in die periode.” Hij verduidelijkt: “Mijn werk is gebaseerd op drie grote taboes van het communistische Rusland: religie, westerse iconen en erotiek. Terwijl godsdienst vroeger bijvoorbeeld strikt verboden was, was na de val van het communisme ineens alles weer toegelaten en werd iedereen gelovig. Kerken zaten terug afgeladen vol. Zo’n blind geloof wil ik in mijn werk in vraag stellen met de nodige humor en sarcasme.” Met klem voegt hij eraan toe dat hij evenwel geen standpunt wil innemen. “Ik wil analyseren en me daardoor laten inspireren als kunstenaar. Mijn werk is een combinatie die geënt is op de oude Russisch-orthodoxe traditie, maar doorspekt met de moderne westerse beeldcultuur.”

Op zoek naar persoonlijke en creatieve vrijheid

Ondanks de erkenning die Sergei verwierf als lid van de Russische schildervereniging in 1999, werd hij meermaals aan de censuur van het Russische staatsapparaat onderworpen. “Met dat soort thematiek was het aartsmoeilijk om in Rusland een expositie te organiseren,” blikt de kunstenaar terug. “Een tentoonstelling in het historisch museum in Orenburg werd bijvoorbeeld afgesloten omwille van de erotische en politieke thema’s. Jarenlang werd ik nauwlettend door de politie in de gaten gehouden en meer dan eens kreeg ik beschuldigingen naar mijn hoofd geslingerd. Het was werkelijk nultolerantie. Nu nog trouwens.” In 2000 was de maat vol. Op zoek naar persoonlijke en creatieve vrijheid kwam Sergei uiteindelijk eerder toevallig in België terecht, eerst in het West-Vlaamse Ichtegem en later in Gent. Als hij de vergelijking maakt tussen Rusland en leven en werken in zijn nieuwe thuisland, stelt hij: “In België zijn er ook twee kanten aan de medaille, maar het merendeel van het leven speelt zich af op de rand tussen de twee. Er is een balans, terwijl ik in Rusland vooral de extreem positieve of negatieve kant ervoer.” Hij nuanceert evenwel ook dat België niet zo vrij is als hij aanvankelijk wel dacht. “Hoewel het er hier honderd keer vrijer en democratischer aan toegaat dan in het agressieve dictaat van Rusland, is het voor mij opvallend hoe sterk traditie - en dan in het bijzonder het katholieke gedachtegoed - ook hier nog zijn stempel op de samenleving drukt.”

Van ZebrArt naar de Canvascollectie

Sergei’s asielprocedure sleepte maar liefst tien jaar aan, maar hij bleef niet bij de pakken zitten. In 2005 voltooide hij de opleiding ontwerp- en illustratietekenen en in 2007 studeerde hij af als meester in de beeldende kunst. “Toch was het moeilijk voor me om als buitenlander een plekje te veroveren.”

Net die verzuchting van Sergei is de grootste doorn in het oog voor ZebrArt. “Verschillende talentvolle gevluchte kunstenaars werken nog al te zeer in de marge van wereldfestivals en etnische kunsten,” aldus Maaike Vanderbruggen, projectontwikkelaar bij ZebrArt. “Met het project willen we gevluchte kunstenaars van allerlei slag – zowel dans, muziek, beeldende kunst als schrijftalent - in contact laten komen met de culturele sector en met elkaar.” Dat dit initiatief vruchten afwerpt, beaamt Sergei graag. “In de eerste plaats verschaft ZebrArt ons nuttige informatie over wedstrijden, subsidieoproepen en exposities in heel Vlaanderen. Anderzijds heb ik via ZebrArt ook contacten gelegd met kunstenaars uit nog andere hoeken van de wereld, Zuid-Afrika bijvoorbeeld. Dat is een uitermate boeiende manier om expertise uit te wisselen en inspiratie op te doen.”

Omgekeerd is het ook een bron aan talent waaruit de culturele sector kan puren. Sergei: “Canvas stootte op mijn profiel op de site van ZebrArt en vroeg me of ik niet wilde deelnemen aan de Canvascollectie. Uiteraard! Ook al raakte ik dan niet geselecteerd, het was een positieve ervaring. Ik schreef mijzelf niet in, maar werd uitgenodigd door Canvas. Dat betekent dat iemand dus geboeid is door mijn werk.”

© 2010 – Verrekijkers – Sabrina Ceurvelts

 Winnaar MSK- Cultuurmarkt wedstrijd 2016

Antwerp Convention 2015.

Antwerp Convention 2015, waar je op deze blog een uitgebreid verslag van van kon lezen, ligt alweer een tijdje achter ons. Niet dat ik het verleden wil oprakelen, maar ik wil toch even aandacht geven aan hetgeen mij van die dag het meest is bijgebleven. Op dit soort beurzen verwacht je het niet en tussen alle kraampjes vol sci-fi, games, comic en manga viel het eerst niet op, maar soms vind je een parel tussen de knikkers. Het leek de zoveelste cash in op onze geliefde, hoewel Super-Man, helden. Maar eenmaal dichterbij zag, je de geinigheid en inventiviteit  van het geheel. De man zat rustig, maar geconcentreerd aan zijn tafel te tekenen. Ik nam een kaartje, met in het achterhoofd het plan hem te mailen. Wat ik dan uiteindelijk ook heb gedaan. Maak kennis met beeldende kunstenaar Sergei Andreev. Een creatieveling met alle troeven om ook te scoren binnen de geekcommunity.

Je verzameling beelden was een aangename verrassing op Antwerp Convention. Waar komt het idee om religieuze iconen een super hero – make over te geven vandaan? 

Lang geleden eigenlijk. Het thema religie heeft me altijd al geïnteresseerd. Het eerste beeld dat ik durfde veranderen, was een grote Maria met een astronaut. Toen ik bij Café Corsari te gast was, heeft het grote publiek ze dan ook ontdekt.

Maar dat is niet je enige bijdrage dat mensen zich herinneren?

Het project KUNST OP STRAAT, waar ik schoenschrapers bij vastgelijmde iconen liet staan, bereikte ook een groot aantal mensen. Meerdere van deze beelden zijn naar huis meegenomen, maar sommige bevinden zich nog op enkele geheime plaatsen in Gent.

Ben je van plan meer geekgerichte beurzen te doen? Starcom en F.A.C.T.S. komen er aan. Jouw beelden zouden daar meer dan op hun plaats staan.

Waarom ook niet? Indien mensen mij uitnodigen zou ik zeker gaan. Maar voorlopig heb ik nog geen plaatsen gereserveerd.

Ik hoop dat de organisatie van beide beurzen dit leest. Even terugkeren naar je beelden. Ben je zelf fan van superhelden of speelt de huidige populariteit een rol?

Mijn zoon leest er wel eens verhalen van en hij  is zelf een beetje een geek. Hij verzamelt ook allerlei comicgerelateerde spullen. Door hem ben ik deels in de richting van de superhelden gestuurd. Nu, hoe meer ik er rond werk, hoe beter ik de verhalen van deze superhelden leer kennen. Tegenwoordig lijkt het mij een interessant en actueel thema te zijn. Vooral omdat deze volgens mij nu de plaats van God en de heiligen hebben ingenomen.

Het is ook een originele insteek.

Uiteraard, want op deze manier met superhelden werken is volledig mijn idee.

Werk je met originele beelden of komen ze uit één vaste mold? Bij sommigen zie je wat aanpassingen.

Het zijn originele beelden, die ik op de rommelmarkt koop. Daarna voeg ik er wat elementen aan toe.

Kun je ons leiden door het creëren van zo’n beeld? Gaat daar een lang denkproces aan vooraf?

Ik kijk aan een beeld en zie onmiddellijk wat ik er mee kan doen.

Hoeveel werk kruipt er in het maken?

Dat verschilt en kan gaan van één week tot één maand.

Momenteel doe je dit met kleinere beelden. Speel je met het idee om ook met het grotere formaat te werken? 

Het grootste dat ik ooit heb gemaakt is 1m50, maar ik droom wel om ooit eens een standbeeld te maken of een bestaand beeld tijdelijk, met afwasbare verf of dergelijke, om te bouwen. Maar daarvoor heb ik subsidies en tijd nodig. Ach, dromen kan geen kwaad.

Als ik op je website doorsurf, merk ik dat de superhelden niet je enige cross-overs zijn.Games, films, bordspelen en bekende merken komen telkens voor.

Neen, in eerdere werken liet ik iconen door merken of brands, zoals bijvoorbeeld Samsungveranderen.

Komt de robot die je in je andere werken gebruikt uit de speelgoedverzameling van je zoon? Het is een heerlijke cross-over.

Dank je voor het compliment. Maar neen, ik heb het bij een verzamelaar gezien en dacht dat het bij mijn werk paste. Daardoor heb ik het gebruikt.

Zijn je werken, beelden en schilderijen, te koop?

Ze staan allemaal te koop.

Een laatste vraag: ben je reeds benaderd door geeks of comicfans om een werk rond één van hun helden, in de vorm van commissies, te maken?

Er werd mij reeds gevraagd om een paar beelden, waaronder die van Zorro, te maken. Maar voorlopig hebben comicliefhebbers zich nog niet gemeld. Dus als het mij gevraagd wordt, ben ik steeds bereid.

We verspreiden met plezier het aanbod. Hartelijk bedankt voor het gesprek.

Waar wacht iedereen nog op? Wie Sergei wil contacteren of meer van zijn kunst wenst te zien, verwijzen we graag naar zijn homepage.

Voor meer over religie binnen geekdom raden we je graag ons interview met de enige, echtegeekpriester aan.